«« نجواهـایے با حضرت دوست »»
میدانم لایق نگاهـت نیستم ...
ولے خودت هـنگام آفرینشم ،
افتخار درڪ حضورت را
بہ وجود حقیرم هـدیہ ڪردے...
متشڪرم 
خوان
از هـــیاهـــوے هـــوا در رگبرگ
بر سر ِ شاخہ ے پرشور ِسحر هـــا
جارے ست؛
شُرّہ ے
دلڪش ِ هـــر باور ِتو
از تہ ِ حنجرہ ے یڪ گلبرگ
بر تن تشنہ ے این خاڪ, نمے ست؛
شبنم ِ سادہ ے هـــر باور ِ تو
باد بر شانہ ے این باغ عجب مے تازد
وز بہ هـــمریختن طرہ ے بید, آوارے
ست؛
بر سر ِ
شبهـــہ و تردید بہ هـــر باور ِتو !!
عزتِ عفو بہ من دادے وُ
هـم, خوان بہ هـــم پیچیدے
خواندہ اے را ڪہ هـــنوزم باقے ست
بر سر ِمحفل ِ این باور ِتو
من ڪہ فریاد زدم نامت را...
بر لب هـــر چہ تو را دید هـــنوزم
جارے ست؛
سورہ ے
سرڪش ِ هـــر باور ِتو
دوستت دارم وُ
یڪ عمر بہ این مے بالم
عمر ِ چندے ڪہ بلند پروازے ست؛
هـــمرہ ِ شاهـــپر ِ باور تو
شڪیباسرورے
۱۴۰۲/۲/۲
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
بارگـــاہ
به تو من مے بالم
و بہ هـر بغض نجیبے ڪہ دل تنگم را
بہ هـواے مددے یاد تو مے اندازد
بہ تو من مے بالم
و بہ اندوہ عمیقے ڪہ میان من و
توست
عمق یڪ قطرہ ے اشڪ
اوج یڪ بوتہ ے نور
ڪہ مرا مے برد از خلسہ ے بودن با تو
تا بہ سرسبزترین نقطہ ے اوج
تا بہ آبادترین قلہ ے دور
بہ تو من مے بالم
بہ هـمین قطرہ ے اشڪ
و بہ سرچشمہ ے دنجش ڪہ در آن
نقش ِ تصویر تو را مے بینم
نہ بہ اندوه
بہ مهـر
دیدہ ام مے گرید
لبت آرام تر از آب بہ من مے خندد...
بہ تو من مے بالم ...
و بہ خشم...
و بہ آن دم ڪہ دعا
دشمن بدخواهـم را خوار ڪند
و بہ آنروز ڪہ "رنج "
ڪورہ راہ هـاے رسیدن بہ ترا
در رہ ام هـموار ڪند...
اے خوش آن بے رحمے
ڪہ ترا در نظرم یار ڪند !!
بہ تو من مے بالم
تو ڪہ اندازه ے تقدیر مرا میفهـمے
ڪہ دل خستہ و دلگیر ِ مرا میفهـمے
من ڪہ اندازہ پیمانہ اے از "خود"
ترا مے نوشم
وتو خورشید ِ فراگیر ،
مرا میفهمے...
بہ تو من مے بالم
و بہ هـر شب ڪہ مرا
با خودت
از پل ِ لرزان ِ سر ِڪوچہ ے ترس
گذرم میدهـے تا بوتہ ے صلح
و بہ تارے شب هـاے بلندم
خبرم میدهـے از ساعت صبح
من ڪجا یافتہ ام این عزت؟
ڪہ پر از حس تجلے شدہ ام در خلوت
عادتم دادہ بہ عُزلت یادت...
این سراے من و این یاد تو وُ
این مهـلت
من تو را
در جذبہ ے نیمہ شب ِ خلوت ِ دل
من تو را
در حیرت ام از بودن ِ یڪ هـمدل
من تو را در غیبت ِ یاران دیدم
روز حس ِ عرق ِ سرد ِ نیاز از تہ دل
پس چرا عمر ِ گرانمایہ بہ تاوان ندهـم
ڪُنج ِ این خلوت بے هـمتا را ؟
مطمئن باش بہ هـر بے سرو سامان
ندهـم
مهـلت محو شدن در تو وُ
این بارگہ یڪتا را
شڪیباسرورے
۱۳۹۵/۴/۵
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
بزنگاہ
« گذر ِ تنهـایے »
هـر بزنگاه ِ شریفے ست ڪہ بر میدارم
دست از آشوب ترین بچہ ے احساس ِ
دلم
مے گذارم ڪہ سر بگذارد
روے آرام ترین سینہ ڪش ِ هـستے ِ تو
تا در آغوش ِحضورت
خواب آرام ِ فراموشے ِ دنیا بیند
و تو با سلسلہ ے موهـایش
قصہ هـاے شب طولانے ِ ماندن گویے
شڪیباسرورے
۱۳۹۹/۵/۲۲
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
سور ِسورہ هــــا
*گذر : بخشش ، عفو
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
حجاب
دلگیر از این مرداب ام من
مرداب ِ روزهـاے مردہ اے ڪہ
تنگ ِ هـر غروب
قد مے ڪشند سوے آسمان ِ چشم تو
ماهـتاب ِ قصہ ے منے ...
ولی
دلگیرم از هـجوم ِ سایہ هـاے وسوسه
ڪہ هـر شب ، بر سرم
سایہ تر شده
از دیو در درون من
ڪہ هـر لحظہ دیو تر شده
از اینڪہ دیدہ ام
برڪہ در درون ِ خود
بہ جشن بازتاب ِ ماہ مے شتافت
ولے
تمام ِ واژہ هـاے شعر من ،
سایہ ے مخوف ِ یڪ تلاطم ِ سیاہ
مے شناخت....
بہ جز حریر ِ خرمن نگاہ تو ،
ماهـتاب ِ قصہ ام !
نیست روزنہ ے روشنے در این شب ِ
حجاب
ببار بے دریغ بر هـوس ِ بیڪران ِ آب
بتاب بر دمَن ، ڪہ من
در میان سایہ هـاے شوم ِ هـرشب ام
فقط بہ ڪُرنش ِ ستارہ هـاے روے آب
در برابرت
دلخوشم
من هـنوز در قفس ِ سربے ِ تنم
پا بہ پاے عشق ِ آب هـاے پاڪ
از شڪوہ ِ تو سرخوش ام
هـنوز
مهـر را از تو غرق ِخواهـش ام
و عاقبت شبے ،
در سڪوت
محض ِ دیدن رُخ ات
شاخ و برگ ِ هـرز را در خودم
بہ بند مے ڪِشم
شاید همین سحر ،
بر شعلہ ے سوزان آفتاب ، پیڪرم
طلوعے تازہ تر ڪند
شاید خاڪسترم بہ خاڪ
هـبوطے دگر ڪند
شاید عبور ِ آب
مرا نیز معطر ڪند
شاید ڪہ ماه
بر شب ِ من هـم گذر کند ...
شڪیباسرورے
۱۳۹۵/۹/۱۸
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شهــد و شرنگ
" درگاه " هـاے ارتباط
گاہ بستہ بهـترند ...
وقتے از غروب ِ ڪائنات
جذبہ هـاے مهـر سر نمے رسند
در طلوع زندگے
ڪوچہ هـاے ما سرد و بے ڪس اند ...
وقتے
یڪ ترنم ِ لطیف در درون ما
مے بَرد
سایہ هـایے از گذشتہ را
مے رباید
ردّ پاے ِ راہ ِ رفتہ را
_ تار و پود هـر چہ رِشتہ را _
تا شڪوہ ِ لحظہ هـاے محض ِ "حال"
را
ڪِش دهـد !
من بہ ساز هـر ترانہ اش
دست هـایے باز، عارے از گذشتہ ام
چشم هـاے من
بستہ بر تمام راہ هـایے ڪہ
نرفتہ ام ...
تا حضور ِ ذهـن را
در سُرور و بزم ِ "حال " حس ڪنم
******
در گذشتہ
لحظہ هـاے " هـست " و بودنم
پا بہ پاے خواب هـاے خاڪ خوردہ
طے شد وُ
هـر دمے ڪہ سادہ از ڪنار من گذشت
در تب ِ حضور و لمس ِ "حال"
نفلہ شد
هـر دمے
سادہ ماہ وُ هـفتہ شد
در تمام سال هـاے این زمین
زندگے
ڪیمیایے ناشناختہ شد
شهـد ِ این شرنگ ِ زندگے
در میان لحظہ هـاے ما خزیدہ است ...
گاہ در غمے قدیم،
یا سراب ُ و ترس و بیم،
گاہ با غرور ما رمیدہ است
*****
بے خیال ِ راہ هـاے رفتہ اے ڪہ
زیر پاے تو مے دوند
جادہ هـاے مہ گرفتہ اے ڪہ بے امان
پیش پاے تو مے خزند ...
یڪ مجال صبر ڪن،
ڪنار ِ سفرہ گشادہ ے دلت
تا هـواے " هـست " را
در هـواے سینہ ات تازہ تر ڪنے
تا شراب ِ تازہ ے تمام لحظہ هـاے
خلقت ات
سر رسد بدست جام هـاے " هـست"
تا بلوغ ِفهـم ِ نسبت ات
باسرود هـستے ِ تمام ڪائنات را
حس ڪنے
تا فتوح ِ آیہ هـاے حڪمت اش
سر ڪُند
از فراز ِ چاڪرا هاے هـندسہ !
شڪیباسرورے
۸\۲\۱۳۹۶
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
نم ِ هـر قطرہ ے اشڪم
ڪہ روان است ز دریاے وجود
ساحل امن تو را مے طلبد
تا ڪہ ارام بگیرد هـمہ دریاے تلاطم
هـمہ امواج تهـاجم
همہ، هـنگامہ ے بیتاب شدن
در راهـت
امشب آرام بگیرد
اے ڪاش ....
" براے حضرت دوست "
_لیلہ الرغائب_
شڪیباسرورے
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
تا برِ دوست
هـمہ راز و نیازم این است
ترسم آن صادق ِ صبحے
ڪہ خبر میدادے
ناگهـان سر رسد از راہ دراز ...
و من از تیررس ِ مهـر ِ تو هـم گم باشم
شڪیباسرورے
✿★•’✿★•’✿★•’✿★✿★•’✿★•’✿★•’✿★
آسمانم !
با تو دریاے وجودم آبے است
با تو حتے
در سیہ روزے ِ شب
مهـتابے است
شڪیباسرورے
۱۳۹۶/۱۰/۱۴
